"Sakin, tutucu ve huzurlu bir hayattan
Fırlatılırız birdenbire dünyaya
Yüz binlerce dalga çalkalar
Her şey tahrik eder bizi,
Bazısı hoşumuza gider, bazısı keyfimizi kaçırır
Uymaz bir saatimiz bir saatimize
Gider geliriz huzursuz duygular arasında,
Hissederiz ve hissettiğimiz şeyler
Alır götürür dünyanın renkli kargaşasını." Goethe
Ben, okul koridorlarında çoraplarıyla gezip, yürüyerek kitap okumaya çalışan çocuklar gördüm. Yeni gelen kitapları iştahla tanıtan öğretmenler, her hafta kütüphaneye gitmeyi teşvik eden müdürler tanıdım. Koridorların kitaplıklarla doldurulduğu okulların kokusunu çektim içime, kahve kokusuyla karışık. İşte bu yerler bilirler ki "İyi kitaplar en iyi üniversitelerin yerini tutar."
Peki ya Türkiye? Bir kenara bırakalım okuma alışkanlıkları kazandırma çalışmalarını şimdilik. Bir bakalım, kitap "çalan" öğrenciyi nasıl cezalandırıyoruz? Ona nasıl bir çarpık ahlak dersi veriyoruz da bu çocuk yaşamdan vazgeçiyor? Bu dersi kim değerlendirecek peki? Kim verecek öğretmenin notunu?
Peki ya akademisyenler? Literatür öğretmen hatalarını sayfalarca incelemişken, bu hatayı hangi tema kapsar? Önlemsel yaklaşım mıdır? Y teorisi midir?
Haydi artık! Öğretmenler, akademisyenler, aileler! Gerçek dünyaya fırlatılma zamanı geldi; gitti dünyanın renkleri ölen çocuklarla.
No comments:
Post a Comment